حق با تو بود از غم غربت شکسته ام / بگذار صادقانه بگویم که خسته ام ما می رویم و مقصدمان مشخص است / هر جا برویم از اینجا بهتر است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * دگر حس شقایق را نداری هوای قلب عاشق را نداریًَ از آن چشمان خون سرد تو پیداست ، که قلب تنگ سابق رانداری * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * قهوه ات را بنوش و باور کن من به فنجان تو نمیگنجم. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *